‘Gewoon‘ je grens aangeven?!?

“Je moet gewoon beter je grens aangeven, dan gaan ze er niet overheen”
“Je gaat ook steeds je grens over!”
“Hou goed je grens in de gaten hoor!”
“Nou ben je dus wéér je grens over gegaan!”
Zomaar wat opmerkingen die je te horen kunt krijgen als je aangeeft dat je steeds erg moe bent of tegen overspannenheid of zelfs een burn-out aan zit.
 
 

Krijg jij dit soort opmerkingen ook wel eens te horen?

Hetzij van anderen, hetzij van jezelf (en dat je jezelf dan van binnen ook nog eens zwak, stom of schuldig voelt?)

 

Als je makkelijk je grens aan kon geven, dan had je dat al lang gedaan!

Maar ‘duidelijk je grens aangeven’ vergt best wel wat verschillende vaardigheden.
 
Ik ga er een aantal noemen, zodat je voor jezelf eens kunt kijken wat voor jou geldt.
 
Dan is het vanuit daar ook makkelijker om te zoeken naar wat je hierin kan helpen.
 
 

Eigen ervaringen:

  • Als kind al afgeleerd dat jouw grens er toe doet. Bijvoorbeeld omdat er geen weet was van autisme en je gedrag niet begrepen werd.
  • Trauma.
  • Hechtingsproblemen.
  • Niet geleerd hebben om je grens aan te geven, bijvoorbeeld omdat het motto thuis was ‘niet miepen, maar werken’.
  • Moeite met zelfvertrouwen en niet goed weten wie je bent of waar je voor staat (niet ‘stevig staan’)
  • Niet durven om een grens aan te geven.
  • Moeite met accepteren dat je minder aan kunt dan dat je wilt of dan dat je vindt dat je zou moeten kunnen.
  • Faalervaringen met grens aangeven (bijvoorbeeld omdat je het eerder geprobeerd hebt op momenten dat je al zo overprikkeld was dat het er óf heel boos óf bijna fluisterend uitkwam, waardoor je boodschap niet goed opgepikt werd).
  • Vooral geleerd hebben om voor anderen klaar te staan en te helpen omdat dit kennelijk sociaal acceptabel gedrag was.

Opmerken:

  • Geen idee hebben waaraan je kunt merken dat iets te veel wordt.
  • Pas te laat de signalen uit je lichaam opmerken die aangeven dat iets teveel is.
  • Niet weten welke signalen uit je lichaam aangeven ‘let op! – er gaat iets niet goed!’

Situaties herkennen:

  • Niet of te laat de situaties herkennen waarin je over je grens heen gaat. Bijvoorbeeld als iemand snel en overtuigend praat en je daar zo door overweldigd wordt dat je denkvermogen ‘plat gaat’. Of in een vergadering of ander groepsgesprek waarbij je te weinig tijd hebt om alle informatie te verwerken en een keuze te kunnen maken.

Overzien van het geheel:

  • Niet overzien van de sociale context en wat er daarin wel/niet van jou verlangd wordt
  • Niet overzien van de gevolgen van een ‘ja’ of een ‘nee’ – zowel voor jezelf als voor de ander

Handelen:

  • Niet goed weten waarom je een grens aan zou moeten geven.
  • Niet goed weten wanneer je een grens aan geeft.
  • Niet goed weten hoe je dat precies doet.
  • Jezelf vast-denken over hoe je iets moet zeggen zodat het goed over komt.
  • Niet weten hoe je kunt leren om een grens aan te geven.
  • Niet de goede woorden hebben om aan te geven wat je voelt en waar je behoefte aan hebt.
  • Wel op een rustig moment kunnen bedenken wat je moet doen en zeggen, maar niet in het moment zelf.
  • Niet weten dat je ook de keus hebt om bedenktijd te vragen.
  • Niet weten dat je achteraf nog terug kan komen op een ‘ja’ die je eigenlijk te snel hebt gegeven.
Dit zijn zo een paar dingen die ik nu even bedenk.
 
Deze oorzaken-lijst zal dus vast niet compleet zijn!
 

Wat wil jij weten over ‘grenzen aangeven’?

Komende tijd zal ik over bovenstaande onderwerpen verschillende blogs schrijven om er meer uitleg en tips over te geven.
 

Wat vind jij lastig in grenzen aan geven en waar zou jij graag tips over willen lezen?

Zet het hieronder in het commentaarveld of mail je vraag naar karin@mooilifecoaching.nl
 
Dan ga ik er komende weken over schrijven in de hoop dat ik je daarmee een paar waardevolle tips kan geven;)

Ben je benieuwd naar de mogelijkheden voor een 'auti-proof' leven?

Je kunt regelmatig een workshop volgen. Ik geef ze zowel live als online.

Hierin bespreek ik diverse onderwerpen rondom autisme, ouderschap, stress en autisme in de partnerrelatie en kun je samen met andere ouders met autisme kennis en ervaring delen.

Bij de live workshops werk ik vaak samen met Miranda Schoot-Poeze als ervaringsdeskundig autismecoach.