In het vorige blog schreef ik over plannen als hulpmiddel om je eigen levensritme en -tempo te kunnen bepalen. Bij plannen denken veel mensen aan ’taken inplannen’, maar gaat het daar wel over?

Wat mij betreft is het heel belangrijk om te plannen op basis van je beschikbare energie, niet op basis van wat je vindt dat je zou moeten kunnen doen (of wat anderen vinden dat je zou moeten kunnen doen). Als je af gaat op dat laatste, geef je jezelf leeg, raak je jezelf kwijt. Dat kun je een tijd doen – sommigen zelf jaren lang. Maar ooit ben je dan écht leeg, op, moe, nauwelijks tot iets in staat. Daarvan herstellen duurt lang, erg lang!

Koorddansen op naaigaren

Zo plannen dat je een mooie balans vindt tussen rust en activiteit is lastig. Als je je herkent in autisme, herken je vast ook dat die balans een heel dun lijntje is. Een dun lijntje dat niet zelden moeilijk te vinden is en te behouden is. Koorddansen op naaigaren als het ware.

Maar het is wel een heel belangrijke kunst om te leren! Het is een randvoorwaarde voor verbinding. Verbinding met jezelf en met de mensen om je heen.

Als je wilt leren ‘koorddansen op naaigaren’ dan is het onder andere belangrijk om te weten hoe je op kunt laden. Lang niet iedereen weet dat.

Ik heb zelf ook de ervaring dat ik uitstekend wist hoe ik door moest gaan en wat ik allemaal moest doen, maar volledig kwijt was wat mij energie gaf. Toen iemand mij die vraag stelde, ontstond er in mijn hoofd écht even kortsluiting…eh….. geen idee…??? In de week nadat de vraag gesteld was, kreeg ik gelukkig wel weer ideeën;)

In coaching gesprekken is dit dan ook een belangrijk terugkerend thema: hoe kan ik ontspannen en opladen? Daar gaan we dan naar op zoek. Uitproberen ook of iets wat je bedenkt, ook daadwerkelijk prettig is om te doen.

Accepteren van je grens

Daarnaast speelt acceptatie een belangrijke rol. Als je weet hoe je kunt opladen en wanneer je dat zou moeten doen, neem je daar dan de ruimte voor?

Accepteren dat je draagkracht kleiner is dan je zelf zou willen, is vaak een hele lastige! Wat helpt, is het gewoon gaan doen en uitproberen wat het resultaat is. Niet één keer, maar steeds weer opnieuw! Want het is niet makkelijk, dat ‘koorddansen’, maar je kunt er wel steeds beter in worden!

En naarmate je vaker merkt dat het je goed doet en je daarmee beter kunt werken en prettiger contact kunt aan gaan met je partner of kinderen, wordt het makkelijker te accepteren dat er een grens zit aan je belastbaarheid. Overigens: als je hier consequent rekening mee gaat houden, zal die grens ook oprekken omdat je je weer krachtiger gaat voelen.

(En dan is het de kunst om niet weer gelijk door te schieten naar weer teveel doen omdat je je zo goed voelt!)

Geen egoïsme maar noodzaak

Die tijd voor jezelf is nodig! Niet egoïstisch of afstandelijk zoals sommige mensen onterecht denken. De mogelijkheid om op te laden is zeker in een gezin heel hard nodig om de relatie met partner en kinderen te kunnen behouden. Liever een korte fijne tijd samen, dan te lang samen met overprikkeling en gedoe. Ook hier in huis nemen we allemaal veel eigen tijd op onze eigen kamer. Niet omdat we niets met elkaar willen doen, maar omdat die alleen-tijd nodig is om daarna het contact weer aan te kunnen gaan en ruimte te hebben om met elkaar in gesprek te zijn, elkaar te steunen of samen iets leuks te kunnen doen.

Deze dingen helpen je om op tijd op te laden:

  • inzicht in je eigen stress-signalen en stress-oorzaken (zeker ook de autisme-specifieke stress-oorzaken!)
  • weten hoeveel energie een bepaalde activiteit je kost, zodat je daarom heen rust kun inplannen in je agenda
  • niet teveel activiteiten inplannen op 1 dag! Dat iets agenda-technisch kan, wil niet zeggen dat het ook energie-technisch kan!
  • stop met zaken die niet bij je passen (zie ook dit blog van de F*ck-it! List)
  • noteer waar je plezier of ontspanning uit haalt. Het ene moment zul je aan wat anders behoefte hebben dan het andere moment. Als je een lijst voor je hebt waar je uit kunt kiezen, is dat makkelijker dan wanneer je op het moment dat je hoofd overloopt iets moet bedenken.
  • als je zelf geen idee hebt, vraag anderen eens waarmee zij ontspannen. Wie weet brengt het je op ideeën.

Ik geef je hier vast een paar ideeën voor ontspanning, misschien zit er wat tussen voor je:

  • slapen
  • muziek luisteren
  • muziek maken of zingen
  • ‘flatlinen’ noemen we hier in huis een activiteit waar je even helemaal niet over na hoeft te denken. Bijvoorbeeld en licht verteerbare film of serie kijken,  stripmijnen in minecraft, gamen, ‘domme spelletjes’ doen
  • hond aaien (= rustgevend, fijne prikkels toevoegen – mits je natuurlijk een hond hebt;))
  • rondje buiten lopen, alleen (bijvoorbeeld in de pauze in plaats van in een drukke kantine lunchen)
  • boswandeling op rustig tempo
  • mindfulness oefening
  • mooi boek lezen
  • hutten bouwen met je kinderen
  • hele dag zonder afspraken
  • alleen-tijd op een eigen plekje in huis
  • iets kunstzinnigs doen (tekenen, handwerken, beeldhouwen,…)
  • vissen, vogels spotten, fotograferen,….

 

Al met al vergt op tijd opladen prioriteiten stellen en keuzes maken:

  • Wat is wezenlijk belangrijk voor mij?
  • Om dat te bereiken: kies ik dan beter voor doorzetten of tijdig rust nemen?
  • Uitproberen en kiezen wat ik ga doen om op te laden.

 

Waarmee laad jij op?

Fijn als je dat in het commentaarveld laat weten – wie weet brengt het een ander ook weer op ideeën!

 

meer rust, minder stress

Wil je toewerken naar meer grip op stress en acceptatie van jezelf?

Dan is de eerste stap het creëren van meer rust en het herstellen van het contact met jezelf, zodat je weet wat je nodig hebt om goed in je vel te zitten.

Wil je weten jij daarvoor nodig hebt?

Dat leer je in de training ‘Laat stress geen burn-out worden!’