Samen op weg op een levenspad vol onduidelijkheden.
Veiligheid, nabijheid, uitleg en overzicht bieden.
Keer op keer.
Dat vraagt extra alertheid op goede zelfzorg, zeker als je zelf ook autisme hebt
Gastblog geschreven voor Merel, (Alleenstaande) Moeder en dochter met autisme
Een zoektocht naar passende puzzelstukjes
Sinds 2 jaar weet ik, na een jarenlange zoektocht en diverse depressies en burn-outs, dat ik autisme heb. Niet lang daarna werd er bij mijn dochter van 13 ook ass vastgesteld.
Een puber met ass is niet niks. Het leven is al zo spannend en vaak onduidelijk en dan beginnen de hormonen ook nog door je lijf te gieren! Dan komt ook nog de middelbare school erbij… zoveel veranderingen, zoveel nieuwe prikkels. Opstandig worden naar je ouders, de grens opzoeken. En dan ook nog heel slim zijn…Tegelijkertijd je vastklampen aan je moeder.
Daarbij heeft ze last van misofonie, waardoor ze overgevoelig is voor bepaalde (eet)geluiden. Gezellig samen eten en bijpraten over de dag is er niet bij. Ze eet op haar kamer. Vorig jaar heeft ze veel (depressief en overprikkeld) thuis gezeten. Ik herken zo veel bij haar, maar ik mag mijn situatie niet op haar projecteren, zij is een ander mens dan ik.
Vaak komt ze bekaf thuis van school, waar ze maar 2 uur per dag heen gaat, en stort ze al haar drama over mij heen, huilend en wel. Haar broertje moet het vaak ontgelden, op hem wordt een heleboel afgereageerd. Soms ontstaan er onveilige situaties door haar boosheid.
Dagelijkse vraagstukken vragen vele extra porties geduld en energie
Dagelijkse dingen gaan niet altijd vanzelf en bij veel dingen heeft ze hulp en aansturing nodig. Bijvoorbeeld haar weekschema met naar school gaan.
- Hoe laat moet ik de bus?
- Hoe laat moet ik dan opstaan?
- Hoelang blijf ik daar dan?
- Welke bus neem ik weer terug?
- Wat nou als…?
Op een dinsdag heb ik gesprek op school en zij kan meerijden. Ze moet dan wel even haar fiets bij de bushalte zetten, anders komt ze niet meer thuis (omdat ik dan op bed lig). Bijna in paniek zit ze bij me met haar papier en pen om het op te schrijven en duidelijk te krijgen. Het duurt een half uur deze keer voordat ze het duidelijk heeft.
Wat kost mij dat een energie om rustig te blijven en keer op keer uit te leggen en te zorgen dat zij rustig blijft…
Energie die ik soms gewoonweg niet heb, maar wel moet opbrengen.
Voor mij als alleenstaande moeder met ass is het een hele klus om deze meid te begeleiden en te ondersteunen. Ik ben geneigd om dingen voor haar uit handen te nemen, om het makkelijker voor haar te maken. Maar ik weet dat dat niet bijdraagt aan haar zelfstandigheid. Ook is het super vermoeiend om alle aandacht (duidelijkheid) die ze steeds vraagt te geven. Ze heeft ook nog een broer, die ook aandacht nodig heeft.
Juiste hulp = goede zelfzorg = essentieel in de complexiteit van een auti-gezin
Soms is de situatie zo heftig dat ik me geen raad weet. Gelukkig is er ambulante begeleiding die ons gezin ondersteunt!
Ik heb, sinds de scholen zijn begonnen, mijn middagslaap maar weer ingevoerd. Als moeder moet ik er kunnen zijn voor mijn kinderen en dat betekent in mijn geval…extra veel zelfzorg.
Zorgen dat ik in mijn ritme blijf en voldoende rust neem.
Ook dat vraagt veel, steeds mezelf in de gaten houden.
Met kinderen sta je altijd “aan” en kun je niet even op jouw moment zeggen dat je een time-out neemt. Hoewel dat wel makkelijker wordt nu ze wat ouder zijn en zelfstandig naar school gaan.
Wordt vervolgd….
Wat is jouw verhaal?
Dit blog stuurde Merel me naar aanleiding van mijn vorige blog over ouderschap en autisme.
Persoonlijk hou ik erg van ervaringsverhalen – daarin lees je zoveel meer over hoe autisme doorwerkt in je leven en ouderschap, maar ook hoe ieder daar zijn/haar weg in vindt, ook al is het vaak een hele zoektocht. Ik geloof dat we veel van elkaars verhalen kunnen leren. Dat merk ik ook steeds weer tijdens de workshops die ik geef (juist in kleine groepjes zodat er ruimte is voor ieders verhaal).
Ik zou daarom ook graag meer gastblogs willen plaatsen. Ondanks dat ieders verhaal uniek is, is er altijd veel herkenning onderling. Herkenning voedt verbinding en kracht.
Dus vind jij het fijn om je verhaal te delen (anoniem of met naam, dat bepaal je zelf), dan vind ik het superfijn als je me dat mailt.
Ben je zelf op zoek naar manieren waarop je beter voor jezelf kunt zorgen zodat je meer energie hebt om er te zijn voor je kinderen?
Met de training Laat stress geen burn-out worden! krijg je inzicht in je eigen autisme, je stress-opbouw, waardoor die stress wordt veroorzaakt en wat jij er zelf aan kan doen om meer rust te ervaren. De training biedt persoonlijke, individuele aandacht en maatwerk: oplossingen die voor jou werken.
Het geeft je inzicht in jezelf en je eigen ‘handleiding’, maar ik weet zeker dat je veel van wat je hier leert, ook toe kunt passen bij je kind(eren) met autisme. Omdat je leert kijken naar wat er onder alle stress zit en hoe je meer duidelijkheid en rust kunt bieden.
Voor deze training geldt momenteel een hele mooie Nieuwjaars aanbieding: je krijgt dan een heel jaar i.p.v. half jaar ondersteuning om meer rust in je leven te creëren!
Leesvoer-suggesties m.b.t. fijnere stresshantering bij autisme
Gratis praktische oefening voor het stap voor stap in kaart brengen van je stress-signalen
Waarom is het zo lastig om je stresslevel hanteerbaar te houden?
Stress-oorzaken: handig om te kennen!
Helder zijn over je grens en stress
Kinderfeestjes-stress voor ouders met autisme
