Kinderfeestjes-stress voor ouders met autisme

Oef! Dochterlief is bijna jarig. 9 wordt ze! Wow!

Marijke vindt het heerlijk om haar dochter even extra te verwennen op haar verjaardag en voor die dag samen met haar man een mooi kado voor haar uit te zoeken. Niet zomaar een kado, maar iets dat écht bij haar past. Ze kan al genieten bij het idee van de stralende lach van haar dochter als ze het ziet. Heerlijke voorpret. Het perfecte kado geven betekent voor haar pure liefde.

Het lastige van verjaardagen is echter  al het feestgedruis eromheen:

• Uitdelen op school: Wat maak je??? Het moet gezond zijn, het met cool zijn, het moet aan de regels van school voldoen, het moet perfect zijn zodat haar dochter niet buiten de groep valt – Marijke vond dat vroeger zelf vreselijk, dus dat wil ze haar dochter besparen.
• Kinderfeest – in één woord: vreselijk! Marijke voelt zich er schuldig over dat ze er zo over denkt. Ze vindt zich een slechte moeder, ze hoort dit toch leuk te vinden? Iedereen vindt zoiets toch leuk? Maar goed, ze wil gewoon een goede moeder zijn en dus organiseert ze gewoon een kinderfeest.
• Familiefeest een paar dagen later in het weekend. Leuk…..dat wil zeggen, soort van leuk. Het is fijn om de familie te zien, maar niet iedereen tegelijk. Ze is al kapot voor ze eraan begint. Waarom kost alles zo ontzettend veel energie?!?

Alles is gelukt…..

Voor het uitdeelsel op school vindt ze na uren zoeken een geschikte traktatie.

Het vergt even wat werk, maar dochterlief vindt ‘m leuk en het is een voor school verantwoord lekkertje. Ze staat om 5 uur ’s ochtends op om alles te maken, want anders droogt het uit en is het niet lekker meer. Het is een hele uitdaging om het mooi op te dienen en ook nog eens goed vervoerd te krijgen. Maar alles lukt en het komt mooi en veilig op school! Eenmaal thuis ploft ze doodmoe op bed.

Uiteraard komt er een leuk kinderfeest.

Marijke ziet het niet zitten om net als anderen ergens heen te gaan, met een auto vol giebelende meiden. Ze organiseren thuis een leuke knutselmiddag en daarna film en patatjes.

Om 19 uur worden de meiden opgehaald. Met elke ouder wordt even een praatje gemaakt. Haar hersens werken op volle toeren: wat zeg ik wel, wat zeg ik niet, hoe lang moet zo’n praatje duren…???

Pfff…waarom moeten ze allemaal praten? Waarom komen ze niet gewoon hun kind halen en kunnen ze niet gewoon gelijk weer gaan?!?Het zal vast wel weer onaardig van me zijn om dit te denken….

Met haar laatste restjes energie doet ze keurig sociaal wenselijk wat er verwacht wordt. Ze glimlacht vriendelijk. Niemand ziet wat aan haar.

…… Met een totale breakdown als gevolg

Daarna stort ze in: ze is boos op zichzelf en boos alles en iedereen in huis, niks is goed, iedereen doet alles fout, iedereen loopt ruzie te maken en iedereen moet haar met rust laten!

Huilend duikt ze haar bed in.

Volledig overprikkeld.

Haar man zorgt verder voor de kinderen. Ze kan het niet meer opbrengen en voelt zich alleen maar ellendig, doodmoe en schuldig.

Rot-autisme!!!

Ze wil gewoon net als elke andere normale moeder normale feestjes geven die normaal leuk gaan en die zij ook net als alle normale moeders gewoon leuk vindt!

Autisme en ouderschap

Autisme en ouderschap zijn niet altijd een makkelijke combinatie.

Vooral niet als je niet precies weet waarom alles zoveel energie kost, of waarom je last hebt van gewone dingen zoals gehuil, geroep en uitgelaten vrolijke kinderen. Ik hoor regelmatig terug ‘Ik zou gewoon een goede vader of moeder willen zijn – waarom doe ik zo moeilijk – waarom is het zo verdraaid lastig?

Belangrijke stressoorzaken kunnen zijn:

• Te weinig tijd is om alles goed te doen – en er is altijd zoveel te doen
• Er is nauwelijks tijd om alleen te zijn en op te kunnen laden
• Veel regelzaken en daarbij horende onduidelijkheden
• Niet eenvoudig overzien van prioriteiten en alle taken die er zijn en het feit dat alles om de havenklap weer anders loopt dan gedacht
• Het graag perfect willen doen, zodat je weet dat je een goede ouder bent
• Het snel overprikkeld raken
• Vaak speelt binnen een gezin bij meer dan 1 persoon autisme – wat extra uitdagingen, afspraken en zorg met zich meebrengt.

Je eigen ‘handleiding’ biedt mogelijkheden

Wat ontzettend belangrijk is om te weten op welke manier autisme zich bij jou uit, hoe jij in elkaar zit, waar je kracht ligt, waar je moeite ligt.

Eigenlijk het kennen van je eigen ‘handleiding’ dus.

In totale stress en overprikkeling raak je de verbinding met jezelf kwijt – en uiteraard ook die met je kinderen en partner. Het is dus belangrijk om concreet te weten hoe je dit zoveel mogelijk kunt voorkomen.

Door helder in kaart te hebben wat voor jou werkt om stress-situaties beter te kunnen handelen, word het makkelijker om te kijken naar oplossingen voor lastige situaties, zoals bijvoorbeeld zo’n kinderfeestje.

Rondom zo’n kinderfeestje kun je bijvoorbeeld denken aan:

• Een eenvoudiger traktatie die je de dag ervoor al klaar kunt maken zodat je wel voldoende nachtrust kunt pakken. Essentieel om overdag goed in je vel te zitten. Zeker als het een speciale dag is die extra energie vergt!
• Doseren. Voor en na het kinderfeest rust in bouwen zodat je energie hebt voor je eraan begint en hersteltijd neemt achteraf. Zonder je daar schuldig over te voelen. Schat voor jezelf in hoeveel tijd je nodig hebt om te herstellen – het is niet ongebruikelijk om een paar dagen nodig te hebben om van een intensief iets als zo’n feestje te herstellen. Die dagen plan je geen extra afspraken en kijk je waar en hoe je extra rust pakt.
• Het feestje niet te lang maken: klein maar fijn is prima.
• Hulp regelen, zodat je niet alles alleen hoeft te doen en zodat je je ook tussentijds zo nodig even terug kunt trekken om te voorkomen dat je volledig overprikkeld raakt.
• Zorg dat je het feestje zo maakt dat je het zelf aan kunt – een feestje in het bos kan misschien prettiger zijn dan een feestje in een drukke trampolinehal. Een feestje thuis voorkomt dat je weg hoeft. Anderzijds betekent het rommel en gedoe in huis. Wat is voor jou het minst ingewikkelde?
• Het familie-feest hoeft er niet direct achteraan – zorg dat je tussen diverse festiviteiten rustiger dagen hebt. Overigens hebben we in ons gezin in een lastige tijd ook wel gedaan dat we geen feest voor iedereen tegelijk gaven, maar familie uitnodigden om ‘per huishouden’ langs te komen voor een kort bezoekje. En dat dan verspreid over weken. Dan bleef het klein en gezellig in plaats van een ‘verplichte overprikkel-sessie’.
• Neem jezelf en je stress-signalen bloedserieus!
• Ben je bewust van je oordelen over wat je vindt dat zou moeten. Kijk naar wat je kunt. Ook al is dat anders dan wat anderen doen.

Autisme maakt je geen slechte ouder!

Soms wordt dat wel eens genoemd: als je autisme hebt, kun je je niet inleven in je kinderen en partner en dus kun je geen goede ouder zijn….Ik vind dat persoonlijk de grootste flauwekul. Ouderschap gaat over liefde en die liefde is er. Je bent hooguit niet de meest tactvolle ouder als je een knettervol hoofd hebt dat alle denkvermogen plat legt omdat je volledig overprikkeld bent….vaak ontstaat daar bovenop ook nog eens schuldgevoel over je eigen stress-gedrag en dat maakt het extra zwaar.

Het is wel heel belangrijk om goed te weten wat je aan kunt en wat niet, zodat je hulp in kunt zetten waar nodig. Ook dat is goed ouderschap. Juist daarom is het zo handig om te weten wat je eigen handleiding is en hoe je een rustiger levenstempo kunt leven. Zodat je beter in je vel zit en meer de ouder en partner kunt zijn die je wilt zijn.

Meer begrip en liefde voor jezelf genereert meer ruimte voor liefde voor je gezin!