We zouden ieder onze eigen dagrugzak dragen.
Met zo’n ding op je rug, de zon op je hoofd, een bergpad naar boven…. Loopt het zweet binnen de kortste keren in stroompjes over je rug!
En het ding zit vervelend.
Je kunt van alles instellen, maar niks zit goed!
“Lopen kan zo niet! Wandelen is niet leuk!
Bergen zijn vervelend! Ik kan dit niet!”
Het huilen staat haar nader dan het lachen.
Tot straks rugzak
Ik neem de rugzak over.
Ze loopt weer mee.
Er komt weer een lach en een praatje.
We laten hem achter bij het berg-restaurantje dat verderop langs het pad staat. Op de terugweg pikken we hem wel weer op.
Ze is vrolijk en wandelt heerlijk mee.
Is dit verwennen?
Nee, dit is zorg voor goede randvoorwaarden voor samenzijn.
Tip
Pas je belasting aan op je belastbaarheid. Zo ga je niet over je grenzen heen.
‘Dwars doen’, huilen, mopperen, zijn vaak signalen van een te grote belasting voor die persoon.
Voor mij was de rugzak licht, voor haar was hij een bron van overprikkeling en stress.
Dit serieus nemen en de stressbron weghalen, maakt dat er daarna weer ruimte is voor fijn contact.

In ons gezin maken we nog wel eens geinige dingen mee – mede als gevolg van autisme in ’t gezin. Soms is dat lastig, soms juist extra leuk 😉
Ook deze kant van autisme in je gezin belicht ik graag.
Al deze stukjes hebben een metafoor en tip in zich die iets zegt over meer rust en plezier voor jezelf en/of je gezin.
Ben je op zoek naar wat je eigen belastbaarheid is?
Dagelijkse stress en nog geen manier gevonden hebben om je autisme goed te integreren in je leven zijn slopend binnen een gezin.
Je eigen draagkracht kennen en weten wat een te grote belasting oplevert, geeft je de mogelijkheid om handige strategieën te vinden om hier zo goed mogelijk mee om te gaan.
Met de workshops en trainingen die ik geef, reik ik graag inzichten, herkenning en praktische tips aan naar een meer ontspannen leven, waarin er ruimte is voor contact met je partner en kinderen.